Cholera, Presidentiele Verkiezingen en rellen

8 december 2010 - Santo Domingo, Dominicaanse Republiek

Na een lange stilte weer eens een berichtje van mij. De laatste paar weken zijn nogal hectisch geweest; op en neer naar verschillende regios binnen Haiti (Gonaives, Port de Paix, Cap Haitien) om de VN medewerkers psychologisch bij te staan, het organiseren van een training voor 30 mensen dat op het laatste moment is afgelast, cholera en zijn tol, verkiezingen... waar zal ik beginnen... Aller eerst het belangrijkste: dit werk is geweldig! Een en al avontuur, nooit saai, lange werkdagen maar je krijgt er zo veel ervaring voor terug.

Ik reis veel af naar de vele regios van Haiti. Bijna iedere week ben ik 2 of meer dagen te vinden in een ander VN kamp omdat er vijandige rellen zijn geweest, een moord, mensen totaal gestresst zijn en compleet burnout, mensen die hun traumas niet onder ogen willen komen en waar ik ze bij moet helpen, mensen die het werk in Haiti niet meer zien zitten en vragen of ik ze alsjeblieft kan helpen met een overplaatsing. Als psycholoog in de VN heb je veel macht, en het moeilijke is om heel secuur uit te zoeken wie van die macht wil profiteren. Zo had ik gister een gesprek met een mevrouw die het 10 maanden na de aardbeving welletjes vond en vroeg of ik haar aan een andere baan binnen de VN kan helpen. In extreme gevallen is dat mogelijk, maar dat gaat natuurlijk niet voor iedereen. Ze begon een zeer zielig verhaal, haalde er foto's van haar overleden vriendin bij, begon over de dood en dat ze dat maar als een redding zou zien... Ik, als goede en zeer ervaren psycholoog (;p) prikte daar natuurlijk meteen doorheen. Het komt erop neer dat ze ruzie heeft met haar collega's en de confrontatie liever uit de weg gaat. En zo ken ik er wel meer, die heb absoluut niet kunnen waarderen als ik ze moet vertellen dat ze lekker zelf naar een andere baan kunnen zoeken maar dat ik ze er niet mee kan helpen!

De cholera... Ik lees in de krant en hoor op het niews dat het nepalese leger de schuld krijgt. Dan vraag ik me meteen af: is het mogelijk om de oorzaak van een epidemie vast te pinnen op een militair battilion? Kunnen we dan ook niet de oorzaak van de varkensziekte bij iemand leggen? Of aids? Media smullen van dit soort verhalen, maar een meer plausibele verklaring is dat er een sterk verband ligt met de hygiene in de land, en dat de cholera bacterie een hele tijd dormant is geweest tot dat de juiste criteria zich voordeden om het wakker te schudden. Met als gevolg 100.000 mensen geinfecteerd! Ik moet eerlijk zeggen dat ik er weinig van mee krijg, maar ik werk dan ook niet in het veld. Een vriendin van mij verdeeld waterfilters aan dorpjes en zij heeft hele verhalen over de cholera. Wat ik ervan mee krijg is dat je voor, tijdens, en na het eten/wc/eigenlijk alles je handen goed moet wassen met desinfecterende zeep. Alleen flessen water moet drinken, groente en fruit eerst wassen met chloor tabletten en alles extra moet doorkoken. Ik leef dan ook al een paar weken op groente uit blik, niet echt een aanrader. Maar het geeft wel een extra dimensie aan mijn hele Haiti avontuur!

De verkiezingen en de uitslagen... Het land is natuurlijk hartstikke corrupt, dus dat er flink gefraudeerd zou worden is nogal logisch. Nu is het de vraag of er officieel gezegd mag worden dat er gefraudeerd is, of dat we daar nog even mee wachten. Tijdens de verkiezingen van 28 november was ik in PaP, en moest een heel weekend lang in het containter kamp blijven. Ik kan met alle zekerheid zeggen dat Mac1 de meest veilige plek is om te wonen in PaP, ik heb dat weekend helemaal niks meegekregen van alle rellen en geweld in de straten. De enige reden dat ik weet dat er rellen waren is omdat ik zo af en toe naar het nieuws kijk en de verhalen van mensen buiten Mac1 hoor. Tijdens de uitslag van de verkiezingen (op dit moment) zit ik in Santo Domingo (Dominicaanse Republiek). Afgelopen maandag vloog ik naar SD om een trauma support groep te geven en een aantal individuele sessies te houden. Ik zou eigenlijk vannochtend terug vliegen naar PaP, maar alle VN vluchten zijn geannuleerd, en ik lees net dat de internationale vluchten van en naar Haiti ook geannulleerd zijn. Mijn vriendinnen in Mac1 hebben gelukkig niks te vrezen, zij zijn net als de vorige keer helemaal afgesloten van de buitenwereld. Maar de andere VN medewerkers.... ik ben blij dat ik nu niet in PaP ben, want het moet vreselijk zijn. Constant het geluid van schoten, huizen die worden aangevallen, autos die in brand worden gestoken, vijandige en woeste rellen... Ik heb het idee dat ik tot het weekend in SD ben, voorlopig is het nog niet veilig genoeg om terug te reizen naar PaP.

Maar ieder nadeel heb z'n voordeel... Stel dat ik dit weekend ook in SD moet vertoeven, dan heb ik al met een aantal collega's afgesproken om naar het strand huis van een van hen te gaan. Daarnaast een beetje shoppen, uitgaan, cocktails drinken... Ik vermaak me wel!

Foto’s

6 Reacties

  1. Pap:
    9 december 2010
    Hoi Marleen, gelukkig zit je buiten, op de diverse media zie je al die rellen,en zoals jij het beschrijft.Hoop dat je dit weekend in SD kan blijven. Sterkte en pas goed op jezelf.
    Pap
  2. Marjolein:
    9 december 2010
    lieve Marleen!
    Wat een verhaal weer; lijkt voor ons een film!
    Voor jou werkelijkheid;take care.
    Marjolein x
  3. mama:
    9 december 2010
    Marleen, een geluk bij een ongeluk dat je dit weekend niet in PaP bent. Het lijkt me afschuwelijk om midden in zo'n oorlogssituatie te zitten. Dag lieverd, hou je haaks, mama
  4. fieke:
    9 december 2010
    Lieve Marleen,
    Wat ben je toch een stoere bikkel he meis! Het klinkt geweldig, fascinerend en als een echt avontuur, maar.. je moet het allemaal maar kunnen! Pas goed op jezelf lieverd! Dikke kus, fieke
  5. Angelique:
    11 december 2010
    Wat een verhaal...
    Ik moest al aan je denken na het nieuws op de t.v. Wat daarvan is waar en wat is 'over the top' gerapporteerd. Ik ben blij te lezen dat je op een veilige plek bent, ik hoop ook dat je collega's daar uiteindelijk weer in de ontspanning komen.
    Stoere meid, pas goed op jezelf en ik ben nieuwsgierig naar je volgende blog. Kus Angelique xxx
  6. Marita:
    13 december 2010
    Lieve Marleen,
    Leuk weer wat van je te horen. De mensen in Haiti hebben het niet makkelijk. Hopelijk kan jij daar wat verlichting in brengen. Veel succes met je werk.

    Groeten, Marita